We zijn op vakantie met mijn familie, en dat is gezellig druk. De kindjes spelen met hun neefjes en nichtje en amuseren zich helemaal. Natuurlijk komt het ook nu en dan eens tot een botsing, en waar er normaalgezien in ons gezinsleven ruimte en tijd over is om te ontladen tussenin, is dat nu wat… Continue reading Klein paardje
Tag: empathie
Ik wil kiezen. Nee, ik!
Het is schermtijd en de kindjes mogen een filmpje kiezen van de lijst die we voor ze hebben. Ze komen hierin niet overeen. Elk willen ze eerst een filmpje kiezen. Het escaleert: ze roepen luider en luider en worden bozer en bozer. Wow, hier is wel wat spanning te voelen. Ik neem snel het eerstvolgende… Continue reading Ik wil kiezen. Nee, ik!
Tranen zachtjes uitnodigen
De tweede schoolweek is voorbij. Waar ik de eerste week mezelf én mijn zoontje had voorbereid op afscheid, bleek het de voorbije tweede week moeilijker te zijn afscheid te nemen..Het ging zo aan de deur van het klasje:.👦 Ikke wil niet (met een pruillip erbij)🧑🏻Je wilt niet👦Ikke mama blijven.Ik zit bij hem en neem hem innig… Continue reading Tranen zachtjes uitnodigen
Oei! Ik zit vast
Ik was deze week een avondwandeling gaan maken met mijn dochter alleen. Mijn zoontje (2,5 j) bleef thuis bij mijn man. En toen ik net vertrokken was, hoorde ik hem luid huilen op de drempel van de deur. Na een half uur deugddoende wandeling kwamen we terug thuis. Ik stopte kort daarna mijn zoontje in… Continue reading Oei! Ik zit vast
Ik wil niet slapen
Mijn zoontje wilt niet gaan slapen. Hij is wel erg moe. Dat kan ik zien. En we speelden net leuk samen. Hij voelt zich verbonden. En toch valt het hem zwaar om tot rust te komen in zijn bedje. Nog een boekje mama. We hebben een boekje gelezen lieve schat. We gaan slapen. Nee! Nog… Continue reading Ik wil niet slapen
Bloedende knie
Gevallen en heel veel traantjes. We gingen dit weekend naar het park en mijn dochter fietste. Ineens zwenkte haar stuur en ze kwam terecht op haar knietjes op de straat. (Huilt hevig en de tranen rollen over haar wang.)(Snel maar kalm ga ik tot bij haar. Ik neem ze op en zet ze op mijn… Continue reading Bloedende knie
Hij zet zelf de stap
Een illustratie van de paradigma shift die Aware Parenting is. Mijn zoontje (2j) huilt bij het afscheid in de opvang. Van dit: Kort afscheid is het beste. Dat is duidelijk. Zodra je weg bent, stopt hij met huilen. En nadien speelt hij vrolijk verder. We willen niet dat hij huilt. Dan voelt hij zich verdrietig.… Continue reading Hij zet zelf de stap
Joepie. Een driftbui!
Joepie! Een driftbui. Wat?! Ok ja, vaak doet het zich voor op het meest ongelegen moment, en sta je niet meteen te juichen. Tegelijk kan ik heel hard uitkijken naar een driftbui of beter gezegd ‘een emotionele ontlading’ want ik kan erop vertrouwen dat de natuur dit heeft ingesteld om terug te kunnen keren naar… Continue reading Joepie. Een driftbui!
Plots een luide gil
Ik zag niets gebeuren maar hoorde heel plots een luide gil. Ik draaide me om en zag dikke tranen over de wangen van mijn kleine zoontje (2j) rollen. Mijn dochter (4j) stond naast hem, een beetje afzijdig gedraaid en keek boos. Moederinstinct: alle rode lichten aan ambulance. Ik snel naar mijn zoontje toe en neem… Continue reading Plots een luide gil
Mijn vinger doet pijn
Bedtijd. We liggen samen nog een beetje te vertellen in bed. Mijn dochter vertelt dat ze vandaag ‘kindje van de klas’ was en ze zich dan verlegen voelt maar het wel leuk vindt al die aandacht te krijgen. Ze vertelt ook dat de glijbaan glad en koud was van het ijs. En ze vertelt ook… Continue reading Mijn vinger doet pijn