Ont-moeten daar waar je kind is, en een ‘banaal’ uitje naar de supermarkt wordt een heel avontuur.
Mijn dochter was de mama, mijn zoontje was haar baby en ik was mijn dochter. We vertrokken thuis. Ze leidde ons voor om over te steken, en lette extra op haar baby (broer dus). Ik volgde en probeerde me zo goed mogelijk in te leven in de rol van zus van de baby dus.
Eenmaal in de winkel nam ze een winkelkar, en zette ik de baby erin. Zo ging ze binnen en stopten we eerst aan de groentenafdeling.
Ze zei: ‘We gaan eerst voedsel kopen dat ons lijfje nodig heeft.’
Ik vroeg ook: ‘Mama, mag ik aub een snoepje kopen?’
En zo keerden we alle rollen om, wat haar ontzettend veel deugd deed maar ook voor de nodige hilariteit zorgde. Ondertussen zat de baby lekker te zuigen op de onderkant van de paraplu (want dat was even alsof een flesje melk). En zo kon ook mijn zoontje (of moet ik mijn broertje zeggen) gevoelens verwerken via repressiespel terwijl mijn dochter (de mama dus) zich uitleefde met machtsomkeerspel.
We hadden allemaal een hele leuke en leerrijke uitstap. Ik kon me letterlijk eens kind voelen en mijn dochter kon ervaren hoe het is om mama te zijn.
Ze gaven dit eigenlijk allebei zelf aan in hun fantasie voor we vertrokken. Het is dan erg leuk en bovendien gemakkelijk daarop aan te haken en je kindjes te ontmoeten in hun wereld. We hadden nog nooit zo makkelijk boodschappen gedaan. Wat een hulp! 😉