Kom! We doen ons kleren aan. Kom hier! Nu!
Nee! Ik wil niet!
Jawel. Je komt nu hier!
Bij het inzetten van macht heeft de ander geen keuze dan te doen wat bevolen wordt (of anders wordt de ander boos) of is er geen ruimte meer voor het verhaal en de behoefte van de ander te horen.
Wanneer we hierin belanden, dan voelen we onszelf vaak machteloos en willen we controle over de situatie. Meer nog dan ons ervaren onze kindjes dan machteloosheid. Zij ervaren dat immers vele malen vaker gedurende de dag omdat er zoveel is dat ze willen kunnen maar nog aan het leren zijn.
Vanuit machteloosheid zal een kind hierop dan star of boos reageren waardoor wij ons nog machtelozer voelen en de situatie verergert.
Wat kun je dan doen? Empathie geven aan jezelf, dan aan je kindje en proberen af te stemmen met de behoefte aan gehoord te worden. Dat zou zo kunnen gaan:
Hey! We doen samen jouw kleren aan om te gaan slapen.
Nee!
Hm. Je hebt er geen zin in hoor ik.
Het is bedtijd en we maken ons klaar.
Ik wil niet! Ik ben niet moe! Ik wil nog spelen!
Wat als jij een babykangoeroe bent en ik een mama? Dan springen we door de gang en springen we in ons kleren?
Goed idee?
Ja!!!